Przez głowę tracimy ok 30% ciepła. Już chwilę po zdjęciu neoprenowego kaptura mokra głowa bardzo szybko marznie i wychładza cały organizm.
Co gorsze, można się łatwo przeziębić, a każdy, nawet niewielki katar uniemożliwia dalsze nurkowanie.
Przygotowaliśmy kilka modeli czapek, które świetnie się sprawdzą w różnych sytuacjach.
1- po nurkowaniu pod lodem, zwłaszcza, kiedy jest silny wiatr lub mróz, warto założyć kominiarkę z Polartec Aquashell. ( na razie na zamówienie, pokażemy ją na targach Podwodna Przygoda w Pałacu kultury 4-5 luty) Wygląda tak, jak nasze klasyczne powerstretchowe boomery, ale jest wykonana z dzianiny z wiatroszczelną i oddychająca membraną. Błyskawicznie odciągnie wilgoć od skóry. Ochroni przed wiatrem nie tylko głowę, ale i szyję.
2- zimą i w chłodne jesienne lub wiosenne dni świetnie się sprawdza podwójna czapka osłaniająca zatoki i uszy- Rycerska. Robimy ją w dwóch wersjach- cieńszą z Polartec Bi Polar( z serii Thermal pro) i cieplejszą- z Polartec Windpro. Ta ostatnia nie przewiewa (ale oddycha) . Przy silnym wietrze różnica jest wyraźnie odczuwalna.
3-latem, ( albo osobom, którym nawet zimą zwykle jest ciepło) polecamy wykonaną z Powerstretch Pro i Windpro czapkę- Profil. Jest lekka, elastyczna i miękka. Świetnie dopasowuje się do kształtu głowy. Uszy są chronione przed przewiewaniem. Przyda się też pod kask np. na narty czy rower, albo do biegania.
4- po nurkowaniu sprawdza się również klasyczny kwarkowy baran. Może być wykonany z Polartec BiPolar ( z serii Thermal Pro), Polartec Wind Pro, lub Polartec Windblock. Ta ostatnia ma pewną, niewielką słabość- wiatroszczelna i wodoodporna membrana powoduje, że troszkę słabiej się w niej słyszy. Wyobrażam sobie wiele sytuacji, w których to zaleta, nie wada, ale uprzedzam lojalnie… jeżeli chcecie bardzo dobrze słyszeć wybierzcie Wind Pro :)
5- cieńszym odpowiednikiem Barana są równie uniwersalne Powerstretchowe Mycki– malutkie czapeczki w stylu Leona Zawodowca, po odwinięciu uniwersalne czapki, nadające się również pod kask.
Nie trzeba topić śniegu, żeby się napić.
Przyjemnie jest „łapać” odbicia rozświetlonych gór. Nawet w malutkich, już na wpół zamarzniętych kałużach.
Piękny jest szybko zamarznięty jeszcze wciąż idealnie przezroczysty lód.
I miejsca gdzie na lodzie wciąż jeszcze tętni życie.
Grudzień, był pod tym względem bardzo łaskawy. Chociaż duże jeziora były już zamarznięte wciąż jeszcze zostało sporo niezamarzniętych oczek wodnych na małych stawach i strumykach. Przyjemnie było się im przyglądać.
Odblaski w wodzie zawsze wydają się żywe, całkowicie zamarznięte jeziora, zwłaszcza, kiedy już zasypie je śnieg są smutne. Troszkę rozczarowują :)