KOCHAM GÓRY blog Kasi Nizinkiewicz

SZTORM jest stonowanym odcieniem ciemnego granatu. Na granicy z szarością

To piękny, klasyczny kolor na którym wszystkie odcienie nici wyglądają dobrze.

Nici granatowe wtapiają się w tło. Niemal ich nie widać.

Czarne, tworzą lekki kontrast, nadając całości bardziej wyrazisty charakter.

Ciemno zielone nici są wyraźnie widoczne. Efekt jest nietypowy i ciekawy. Wydaje się raczej męski.

Białe nici tworzą ze sztormowym granatem klasyczny, troszkę morski kontrast. To czyste, wyraziste zestawienie kolorów. Nadaje tak wykonanym rzeczom zdecydowany i dynamiczny charakter. To podobnie jak czerwień i biel- klasyczne zestawienie sportowe.

Jaskrawo czerwone nici podkreślają stonowany charakter granatu. Przy czerwonym wygląda niemal jak szary,… a nici wydaja się być stale w ruchu, tak jakby mieniły się w oczach. To odważne zestawienie. Raczej męskie.

Mamy teraz straszny młyn. Środek sezonu, mnóstwo pracy, sporo problemów. W lesie po drugiej stronie ulicy zaczęły już żółknąć liście, a mi jak zwykle bardzo brakuje gór. Gorączka w pracy zwykle cichnie (troszkę) w połowie listopada, aż kusi, żeby się na chwilę wyrwać, ale jeszcze nigdy nie byłam w wysokich górach tak późno,… poza Atlasem. Tam było ciepło nawet w listopadzie, tylko nie bardzo chciałabym pchać się do Maroka całkiem sama… Więc może tradycyjnie, w ukochane Pireneje?

Jest coś uspokajającego w powracaniu w te same miejsca. Nie ma dreszczyku emocji, już mniej więcej wiadomo jak tam jest, ale może właśnie dlatego odbiera się znajome góry trochę inaczej… chyba głębiej.

Szkoda trochę, że już nie będzie kwiatów, chociaż na pewno będzie jeszcze jakaś zieleń. W Maroku były piękne trawy. W lesie, zimą najciekawsze są mchy…

to zdjęcia mchów zrobione w Pirenejach w październiku, jeszcze zanim wszystko przysypał śnieg:

Nie mam pojęcia jak tam będzie teraz. Listopad to już późna jesień. Ale chciałabym. Bardzo. Przeżyłam już łażenie w lutym, chyba nie zaszkodzi mi też listopad.

Nawet w lutym w pirenejskich dolinach jest w miarę ciepło,

chociaż nocą chyba codziennie jest mróz.

Sama nie wiem czy dam radę, przejrzałam swoje zimowe zdjęcia,… brr…jaka szkoda, że do lata zostało jeszcze ponad pół roku!

o mnie

Kocham góry. Nie mogę bez nich żyć, jestem tam tak często jak potrafię, a kiedy się nie da, tęsknię… i piszę.
Będę pisała o tym co kocham, co jest dla mnie ważne i co mam nadzieję jest ważne dla nas wszystkich. Opiszę trasy, które mogą się Wam kiedyś przydać i garść tego, czego się nauczyłam w górach.
Strona firmowa nie daje mi możliwości poruszenia wielu tematów, też tych dotyczących ubrań sportowych, sposobu w jaki powstają i idei dlaczego się je robi.
Wiele z tych problemów mogłoby zostać rozwiązanych wspólnie, liczę na to, że zechcecie wziąć udział w dyskusji.
Kasia
PS: Oprócz bloga, z dnia na dzień coraz dłuższego napisałam też książki: „Wędrówki Pirenejskie”(Sklep Podróżnika, Wa-wa 2012), „Dzikość”(Kontynenty, Zielonka 2020) i „Południe i Północ dziennik wędrówki w czasach zarazy” (Kontynenty, Zielonka 2021). Regularnie publikuję w magazynie Góry i Kontynenty.

dobieranie kolorów i kolorowych nici- SZTORM

zimowa zieleń- mchy