Kiedy w 1999 roku pokazałam swój pierwszy outdoorowy płaszcz (na targach Outdoor we Friedrichshaffen) zostałam zlekceważona. Wprawdzie pokazała go niemiecka prasa, a rok później razem z większą (ale na tamte czasy równie ekscentryczną) kolekcją dostał nagrodę Brand New( za najlepszą kolekcję sportową na ISPO w Monachium), a potem jeszcze samodzielnie Apex Award (najlepszy Polartec na świecie) – nigdy nie udało mi się przekonać do idei sportowego płaszcza sklepów. W tamtych czasach nie można było inaczej dotrzeć do klientów, więc po kilku latach prób projekt upadł. Dzisiaj w dobie internetu jest to prostsze, więc odważyłam się nie tylko przypomnieć tamte historyczne modele (moim zdaniem wciąż równie dobre i świeże), ale nawet dorobiłam jeszcze jeden.
Dlaczego płaszcz?
Nie wiem czy nosicie płaszcze? Dobry płaszcz to podstawowe, uniwersalne okrycie. Niezastąpiona baza. Chroni przed zimnem deszczem, śniegiem. Otula. Można się nim okryć śpiąc w pociągu czy samolocie, można się w nim czuć bezpiecznie. Pod spodem może być cokolwiek- choćby bielizna (choćby legginsy :)), w płaszczu to wszystko jedno. Jeśli masz dwa płaszcze daj jeden temu który nie ma…- lubię to biblijne zdanie, bo w piękny sposób określa to, co dla mnie znaczy płaszcz. Jest potrzebny, jak woda czy chleb. Może niekoniecznie do górskiej wspinaczki, ale większość naszego czasu upływa z dala od gór. Dobrze zrobione płaszcze nie przeszkadzają w swobodnym poruszaniu się, można w nich jeździć rowerem (w krótkich :)) czy na nartach. Sama od kilkunastu lat noszę tamten historyczny nagradzany model -Mortishię nie tylko na spacery z psem. Na potrzeby sesji zdjęciowej została kiedyś uszyta trochę dłuższa i dla mnie jest jak znalazł. Nie mam niestety zdjęcia, ale dorobię. Zostało mi tylko to:
Z tamtym płaszczem związana jest pewna miła historia. Koleżanka, która tak jak ja wszędzie chodziła w Mortishii opowiadała mi, że będąc przypadkiem w Krakowie, spotkała inną kobietę w moim płaszczu. Odruchowo powiedziała jej dzień dobry, bo miała wrażenie, że spotkała kogoś znajomego. Dopiero po chwili uzmysłowiła sobie, że tamta pani nie była jej znajomą, a przywitała się… z płaszczem :).
Nie wiem czy uda mi się również Was przekonać do polubienia płaszczy. Na zdjęciu przedłużona bluza Retro. Pisałam już, że Retro pasuje na każdą figurę. Tu widać dowód- to ten sam płaszcz – nasz model w rozmiarze 38. Sprytna konstrukcja pozwala mu się niemal dowolnie układać.
Praktyczne prawda? Retro jest płaszczem na przejściowy okres, ewentualnie (i tak zdecydowała się go nosić moja koleżanka) płaszczem- ocieplaczem pod inny płaszcz. Byłby bardziej zewnętrzny gdyby uszyć go z Windpro tak jak ten- Merlin:
Merlin to minimalistyczny model luźnego płaszcza z Polartec Windpro. Zapinany na 3 klamry (jedna trzyma wewnętrzną połę). Surowy i prosty, brzegi są tylko ucięte- niewykończone. Kieszonki na zamek na rękawach. Niemal nie ma szwów. Zaprojektowany w 1998 roku. Wykonany tylko w kilku egzemplarzach. Pasuje na każdą figurę i w żaden sposób nie ogranicza swobody (…. nie tylko swobody ruchów :))
A to jeszcze jeden luźny płaszcz z Polartec Windpro- oparty na tej samej co Merlin konstrukcji, ale bardziej ozdobny i krótszy- Hajnówka.
Można go nosić z paskiem.
Hajnówka i Merlin nadal mogą być dostępne na zamówienie. Problemem płaszczy wykonanych z Polartec Windpro (lub z Windbloc, bo były i takie) jest ich nieprzystawalność zarówno do rynku mody jaki i do rynku outdoorowego. Paradoks polega na tym, że nosić je można z obu modowych i praktycznych-podyktowanych łatwością użytkowania i wygodą powodów. To nieprzyzwoicie funkcjonalne płaszcze. Pierne w pralce, niegniotące się, lekkie elastyczne i ciepłe. Niemal niezniszczalne. Jak Wam się podobają?
PS: Szerdecznie dziękuję Beacie i Anicie za dzisiejszą spontanicznie zaimprowizowaną sesję zdjęciową!
