Jak pewnie zauważyliście zamieszczam ostatnio trochę niegórskich outdoorowych zdjęć. Chyba zrobię dla nich oddzielną kategorię, będzie łatwiej je odfiltrować, w razie gdyby Was nie zainteresowały. Dla mnie mają jednak pewne znaczenie. Są dowodem na to, że ten niegórski czas też ma wartość i może być bardzo piękny.
Nie wiem czy każdy tak to odbiera, ale czym jestem starsza tym bardziej żal mi upływającego czasu. Tym większą wydaje się mieć wartość i tym bardziej staram się go wykorzystać tak intensywnie, jak tylko się da. To nie musi być nic wielkiego, bo trudno oczekiwać wielkich rzeczy na co dzień. To fotografie z ostatniego weekendu z Łupawska na Kaszubach.
Bardzo tam pięknie. Wyznakowano mnóstwo rowerowych i pieszych ścieżek. Są szlaki kajakowe i mnóstwo biwakowo-piknikowych miejsc. Ludzi było za to bardzo mało spotykałam tylko nieliczne, pojedyncze osoby. Głównie grzybiarzy.
Z niedzieli mam znacznie mniej zdjęć, tylko z mglistego poranka.
Spłynęłiśmy kajakami Słupię. Mżyło i bałam się zamoczyć aparat więc go nie zabrałam.
Fotografowanie nadaje codzienności odświętny charakter. Wyróżnia najpiękniejsze chwile. Sprawia mi to dużo przyjemności. To troszkę tak jakbym polowała na piękne widoki. Pełen trofeów dzień w żaden sposób nie może już się wydawać szary… :). A jak Wy sądzicie? Też macie wrażenie, że tak jest?
Tak, tak, tak, tak :-)
nie wiem tylko co robić z taką ilością upolowanych zdjęć :)